Autumn 2011...

Hello,

Daar ben ik weer. Had een uurtje over en dacht dat ik maar even over de afgelopen maanden zou schrijven. Uiteraard weten jullie al over mijn verhuizing. Heb hier nu een weekje achter de rug en vind het heerlijk! Bijna iedere dag even zwemmen. Het weer is ook echt bijna de hele weel al goed, al wordt het 's nachts en in de namiddag toch wel behoorlijk fris! Maar het is heerlijk om dichtbij zee te wonen. Als ik zin heb in een frisse neus tijdens het leren of voor het naar bed gaan, loop ik snel even naar het strand, superrelaxed!

Aangezien het studeren weer in volle gang is heb ik de afgelopen maanden niet zo heel veel bijzonders gedaan. Veel catchups met vrienden, stranddaagjes, en verder zoeken naar een huis en studeren. Ben begin maart met Melanie naar het Royal NP geweest voor een dagje hiken. We gingen naar Wattamolla. Grappig genoeg is het altijd wat regenachtig/donker als ik daar ben, maar dat maakt de vergezichten toch behoorlijk mooi. En het mooie van het Royal NP, is dat er bijna altijd wel een grot is om in te schuilen als het regent. Mel had een lunch meegenomen, broodjes met kip, sla en zelfgemaakte cupcakes. Dus we zijn eerst wezen wandelen. Maar toen het bleef regenen maar terugggegaan om de lunch te verorberen, heerlijk!! Daarna nog even naar een mooi strand geweest, Gairie Beach. Het strand was bezaaid met allerlei vreemdgevormde bleubottle-jellyfish, en de kleuren waren erg mooi, dus we bleven foto's maken. Tevens hele aparte slakken, die luchtbelletjes uitbliezen en allemaal kleine schelpjes met ook weer wezentjes erin op hun huisje hadden. Heel apart!

Ergens middenin maart had ik nog een avontuur in het ziekenhuis. Ik had erge pijn ergens rond mijn rechter-ribbenkast en kon bijna niet ademhalen. En omdat het vrijdag was en ik er niet in het weekend mee naar het ziekenhuis wou (dokters gesloten), besloot ik die vrijdag maar naar een dokter te gaan. Mijn eigen dokter was er niet, en dus kwam ik bij een man terecht die me al eens eerder onterecht een antibiotica-kuur had gegeven voor iet dat binnen 2 dagen vanzelf over was. Maar goed, wat moet je dan op een vrijdag he? Enfin, helemaal onderzocht, in een potje gepiest etc. Alles zag er wel goed uit, ik had alleen een beetje verhoging. En dus was ie achterdochtig...en hij besloot dat ik waarschijnlijk galstenen had. Nou blijkt dat vrij accuut te zijn en dus zei hij dat ik maar naar het ziekenhuis (ER) moest gaan voor onderzoek en dat ik er waarschijnlijk meteen moest blijven om de galblaas eruit te halen. Nou, daar had ik niet zoveel zin in, want ik had net mijn kamer opgezegd en moest een nieuw huis zoeken en verhuizen, plus dan kon ik een paar weken geen yoga doen, wat mijn inkomen is, en ik had leuke plannen voor het weekend, enzo voorts enzovoorts...Ik vroeg dus of het niet tot maandag kon wachten, maar nee, ik moest meteen gaan. Mocht gelukkig nog wel ff douchen, want kwam zo van de yoga... En dus thuis maar wat spullen gepakt, boekjes mee, want ik had geen idee hoelang ik weg zou zijn...vreemd hoor, ik voelde me net of ik me ging aangeven bij de politie voor iets dat ik niet had gedaan... In het ziekenhuis behandelde iedereen me meteen als een patient, wat op mij dus heel raar overkwam, want ik voelde me helemaal niet ziek. Uiteindelijk vond ik die vervelende naald die ik in mijn arm moest houden nog vervelender dan de pijn. Dus..weer in 'n potje gepiest, bloed afgenomen, rontgenfoto's gemaakt, kreeg ziekenhuisjas aan, en werd in een bed gezet om te wachten op een ultrasound (NL=echo?) van mijn buik. Nadat ze me netjes in het bed naar de ultrasound hadden gereden en me helemaal hadden volgewreven (inclusief kleding) met gel, kwam een dokter me vertellen dat de galblaas er prachtig uitzag en dat ze alleen de welbekende cystes in de nieren konden ontdekken, die onschuldig zijn en haast niet de pijn konden veroorzaken. En dus was mijn eigen diagnose waarschijnlijk de goeie, een verrekte spier ergens in de ribbenkast. Gelukkig maar, want na een paar uurtjes ziekenhuis had ik het met het patient zijn ook wel gehad! 's Avonds nog wel erg veel pijn, maar wat pijnstillers genomen, lekker geslapen en de volgende dag was het allemaal zo goed als over:-).

Na dit avontuur ging alles zijn gangetje en was ik erg gefixeerd op het vinden van een huis. Eén weekend gezellig wezen stappen in de Cabana-bar, waar ze hele lekkere Sangria hebben van witte wijn en aardbeien. We hebben aardig wat karaffen burgemeester gemaakt die avond, met Marije, Gunnar (NL), Mel, Nick (beide Oz), Georg (Duitser) en nog een paar vrienden van Mel. Was supergezellig zoals op de foto's te zien:-).

En nu tijd om te gaan slapen, dus ik hou het hier weer even bij.

Ik wens iedereen een fijne lente in NL en kom gezellig langs in Balmoral als je in de buurt bent. Leuke koffietentjes hier:-)!

Groetjes:-)!!